Engin denizlerin yüksek sularında
Kız kulesi yine kırmızı sevgili
Ortaköy parlıyor gözlerimde
Bir de yolcu vapurları,
Usul usul yol alıyor
İki yakanın kavuşmayan yüreğinde
Ve susuyorum tüm harfleri yutarcasına
Yağmurlu bir günde
Beşiktaş sahilde..
Gecenin kanatlarında ıslanırken yalnızlığım
Çekiyorum kapılarımı İstanbulun ardına
Ne kız kulesi olabiliyorum
Asil yalnızlığında
Ne de galatayım sessiz kalabalığında..
El ele tutuşmuş iki sevgilinin
Yalnızlığı gibidir oysaki istanbul
Ve sensiz sevgili
Ne İstanbul olabiliyorum
Sevdanın senin adına yazılmış ritminde
Ne de İstanbulu yaşabiliyorum
Sayfalar dolusu yaşamın izinde..
Bir busenin sıcaklığında olan İstanbul ise
Tüm korkularımı,
Bir ölünün soğukluğunda titretiyor şimdi
Ve ben,
Umudun bir damla sen oluşundayken
tebessümlerimde
Kahrolmuş bir şehir ağlıyorken yalnızlığıma üstelik
Bütün hıçkırıklar
Sana ağlayan İstanbulu
Bana ağlayan İstanbulu
Sigaramın efkarına saklıyor şimdi
Beşiktaş sahilde
Yağmurlu bir günde..
