aşkımın falezleridir
intihar süsü verilmiş ölümlerim
atlamaya meyilli..
her yanımdan kan sızıyor
çığlıklarım sessizliği çağırıyor
acılarım susmaya niyetli
bütün baş ağrıları, sancılar
bütün ölümcül silahlar
içimde patlayan vaveylalardır
sessiz sessiz öldürmeye hevesli
Prenses,
ben ölürken
kimin kokusunda yaşarsın baharı
kimin elleriyle buluşur ellerin
hangi demli öpücüklerde
tadarsın aşkı
bilmem..
fakat her dokunuşunda başkasına
bir başkasına
içimde yankılanır kokusu mutluluğunun
ve gözyaşlarımı akıtır bu sevda bilmeden, istemeden
ve gözlerim her sabah
her akşam, her aşkta
her susuşta
kızıl rengi sabahı
kızıl rengi ufku andırır
bakışlarım uzaklarda, kederli..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder